براساس گزارش معاونت بهداشت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، بیماری ویروسی تب دانگ به‌وسیله گزش پشه‌ای به‌نام پشه آئدس به انسان منتقل شده و علائمی همچون تب، سردرد شدید، درد مفاصل، استخوان‌ها و عضلات، درد پشت چشم و بی‌اشتهایی و استفراغ دارد.

پشه آئدس یک پشه است که روزها انسان را می‌گزد و حداکثر گزش را در صبح زود و هنگام غروب آفتاب انجام می‌دهد؛ این پشه می‌تواند در هر ظرف یا جایی که مقداری آب جمع می‌شود، مانند لاستیک، قوطی کنسرو، قایق، گلدان شیشه‌ای و غیره تخم‌گذاری کند.

تب دانگ یک بیماری ویروسی است که توسط گزش پشه آئدس منتقل می‌شود. این بیماری در کشورهای عربی خلیج فارس مانند امارات متحده عربی و عمان و در کشورهای پاکستان، هند و عربستان و بسیاری از مناطق گرمسیری جهان وجود دارد.

* راه‌های پیشگیری از تب دانگ

تخلیه و تمیز کردن مرتب ظروف محتوای آب مانند گلدان‌های شیشه‌ای، ظروف زیر گلدان، ظروف آب پرندگان و حیوانات و موارد مشابه (هر دو روز یکبار). تعبیه درب روی ظروف محتوای آب مانند تانکر و بشکه، جلوگیری از تجمع آب در زیر کولر، جلوگیری از تجمع آب راکد در زباله‌ها و ضایعات جامد مانند ظروف رهاشده، ضایعات اتومبیل، لنج و قایق و لاستیک، از طریق پوشاندن یا جمع‌آوری آن‌ها، وارونه کردن اجسام در معرض باران مانند ظروف و قایق‌های بی‌استفاده، پوشیدن لباس‌های آستین بلند و شلوار بلند و جوراب از راه‌های پیشگیری از تب دانگ بوده و ضروری است در زمان مسافرت به مناطق همه‌گیری بیماری از قلم دافع حشرات روی مناطقی از پوست که با لباس پوشیده نمی‌شود، استفاده کنیم.

براساس این گزارش، استفاده از پشه‌بند درصورتی که طی روز در فضای باز استراحت می‌کنید، نصب توری روی درب و پنجره‌ها و اطمینان از سالم بودن آن‌ها ضروری بوده و در مناطق همه‌گیری بیماری از باز کردن پنجره‌های بدون توری اتاق هتل خودداری شود.

افرادی که قبلاً یک‌بار به تب دانگ مبتلا شده‌اند (واکنش شدید سیستم ایمنی)، مبتلایان به دارای نقص سیستم ایمنی، بانوان باردار و کودکان زیر یک‌سال به تب دانگ شدیدتری مبتلا می‌شوند.

تب، سردرد شدید، درد مفاصل، استخوان‌ها و عضلات، درد پشت چشم، بی‌اشتهایی و استفراغ، درد شدید شکم، خونریزی از بینی و دهان، اختلال در تنفس، علائم شوک به دلیل کم‌آبی بدن (اُفت شدید فشار خون)، کاهش سریع پلاکت‌های خون و افزایش غلظت خون از علایم ابتلا به تب دانگ است.

استراحت کافی و مصرف مایعات فراوان برای مبتلایان به این بیماری ضروری بوده و استفاده از داروهای مسکن مانند استامینوفن برای تسکین درد لازم است و از مصرف داروهایی مانند ایبوپروفن، آسپرین، ژلوفن، نوافن، دیکلوفناک، ناپروکسن و مفنامیک اسید خودداری شود؛ چراکه این داروها در این بیماری باعث خون‌ریزی می‌شوند. برای پیشگیری از انتقال بیماری از پشه و سپس به دیگران، باید از گزش بیماران توسط پشه‌ها جلوگیری شود و بیماران حتماً در پشه‌بند استراحت کنند.