شبنم طلوعی اظهار کرد: آغاز نوجوانی و بلوغ همزمان با این دوره است که نوجوان دوست دارد اوقات زیادی را تنها باشد و این مساله تا اندازه‌ای طبیعی است. اگر این دوره با نشانه‌های افسردگی همراه شود حتما باید خانواده‌ها برای حل این مساله به روانشناس و مشاور مراجعه کنند.

این روانشناس اندوه، اشک، گریه، ناامیدی، کاهش انگیزه فعالیت، خستگی مداوم و انرژی تحلیل رفته، انزوای اجتماعی و ارتباط ضعیف با دیگران، اعتماد به نفس پایین و احساس گناه، زودرنجی و حساس شدن، افزایش بی‌قراری و خشم و تنفر، اشکال در ارتباط با دیگران، غیبت‌های مکرر از مدرسه و عدم انجام تکالیف، تمرکز ضعیف بر روی مطالب، اختلال عمده در خواب و خوراک، افکار و رفتار دال بر خودکشی، سخن گفتن و تلاش در راستای رفتن از منزل را از جمله نشانه‌های افسردگی در کودکان و نوجوانان دانست و افزود: نوجوانی و سال‌های اولیه بلوغ دوره حساسی از زندگی است که در آن تحولات زیادی رخ می‌دهد، برای بسیاری این دوره هیجان انگیز و برای بسیاری همراه با استرس و هراس است. در برخی از این موارد اگر احساسات مدیریت نشوند، منجر به بیماری روحی روانی در نوجوانان می‌شود.

وی رشد شناختی در ایجاد انعطاف پذیری ذهن نوجوان برای مقابله با چالش‌های امروزی را دارای اهمیت دانست و تصریح کرد: ترویج برنامه‌های بهداشتی برای نوجوانان نه‌تنها منجر به افزایش سطح سلامت آنها در کوتاه مدت بلکه در دراز مدت منجر به پیشرفت اقتصاد جامعه می‌شود، در واقع پیشگیری با آگاهی بهتر انجام می‌شود و این به آن معنا است که فرد از همان ابتدا با علائم زودهنگام ابتلا به بیماری و علائم بیماری روانی آشنایی داشته باشد. در این رابطه معلمان و والدین می‌توانند مهارت‌های زندگی را به نوجوانان برای مقابله با چالش‌های روزمره مدرسه و خانه آموزش دهند.

به گفته طلوعی، برای کمک به پیشگیری از اختلالات روانی و بیماری‌ها در میان نوجوانان و جوانان باید از سنین اولیه برای کنترل و بهبود بیماری‌های روانی تلاش کرد.

این روانشناس در ادامه سخنان خود، گفت: حمایت روانی اجتماعی از نوجوان در مدرسه و سایر موقعیت‌های اجتماعی در جلوگیری از آسیب‌های روانی و اجتماعی آنها بسیار موثر و دارای اهمیت است. برای رسیدن به هدف پیشگیری و کنترل بیماری‌های روانی در نوجوانان باید امکانات لازم برای آموزش کارکنان بهداشتی فراهم شود تا آنها در شناسایی و مدیریت اختلالات روانی نوجوانان سرعت بیشتری داشته باشند.

وی به والدین توصیه کرد: برای افزایش آگاهی نوجوانان از شیوه‌های مراقب از سلامت روانی خود (خودمراقبتی) باید آموزش‌هایی برای والدین و معلمان در راستای افزایش مهارت‌های ارتباطی نوجوانان داده شود. والدین باید گوش شنوای نوجوان باشند تا نوجوان در خانه احساس امنیت کند و شیوه رفتار با نوجوان را آموزش ببینند تا بتوانند با حساس ترین دوره زندگی فرد مواجهه خوب و پرثمری داشته باشند.