سپهرغرب، گروه جوانی: ریچاردسون میگوید: نخستین عامل، کندی در ایجاد خوابآلودگی طی روز است که آغاز خواب را در نوجوانان به تأخیر میاندازد. اگرچه نوجوانان دیرتر به خواب میروند اما مدرسه زودتر آغاز میشود. این بدان معناست که رسیدن به میانگین مطلوب خواب برای نوجوانان دشوار است و این محدودیت خواب به نوبه خود، نشانههای افسردگی را افزایش میدهد.
مشکل به خواب رفتن با تأخیر در زمانبندی ریتم شبانهروزی که در دوران رشد نوجوانان اتفاق میافتد، بدتر میشود و با افزایش خطر افسردگی مرتبط است. بروز این تغییرات فیزیولوژیکی در خواب، فرصتی را برای سومین مسیر افسردگی فراهم میکند که روانشناختیتر است؛ فرصتی برای تفکر منفی مکرر، نگرانی و نشخوار فکری که با افزایش سطح افسردگی در نوجوانان مرتبط است. تحقیقات بیشتر در مورد نقش خواب در افسردگی ممکن است به ما کمک کنند تا روشهای پیشگیری موثرتری را توسعه دهیم تا بتوانیم آغاز افسردگی را حداقل برای برخی از جوانان متوقف کنیم.
پژوهشگران میگویند که مداخلات خواب از جمله نوردرمانی، استفاده از ملاتونین و روشهای درمان شناختی-رفتاری میتوانند مسیر جدیدی را برای کاهش نشانههای افسردگی در جوانان ارائه دهند.
شناسه خبر 63282