شناسه خبر:84258
1403/4/13 14:57:47

در پی گفت‌وگو با معاون محیط‌ زیست طبیعی اداره کل حفاظت از محیط زیست استان همدان مشخص شد؛ لشگردر ملایر با حفاظت همه‌جانبه فیزیکی و فناورمحور این روزها حال خوبی را به لحاظ گونه جانوری و گیاهی تجربه می‌کند.

سپهرغرب، گروه - طاهره ترابی مهوش:

گردشگران زیادی ملایر را به‌خاطر جاذبه‌های طبیعی‌اش مثل کوه‌ها، دشت‌ها و رودهای پر آبش برای سفر انتخاب می‌کنند؛ در این بین منطقه حفاظت‌شده‌ لشگردر که جزو جاذبه‌های طبیعی و زیبای این شهرستان است در قسمت‌های شرق و جنوب ‌شرق آن و در نزدیکی روستای پری قرار دارد که یکی از نقاط قوت محیط زیستی این منطقه است.
این منطقه به‌دلیل اینکه زیستگاه پرندگان و جانوران بسیاری است، در سال 1363 بنا به ظرفیت‌ها به‌عنوان «منطقه شکارممنوع» و در سال 1369 به‌عنوان «منطقه‌ حفاظت‌شده» اعلام شد تا از آسیب‌هایی که منشأ انسانی دارند جلوگیری شود حال آنکه مساحت این منطقه‌ گردشگری حدود 16 هکتار و دارای تنوع گیاهی و جانوری زیادی است به گونه‌ای که زیستگاه 226 گونه‌ گیاهی، 75 گونه‌ پرنده و 18 گونه‌ پستاندار است.

جالب‌تر اینکه این منطقه حفاظت‌شده با دارا بودن گیاهان دارویی مانند کنگر، کاسنی، ریواس، کاکوتی، شیرین‌بیان، بارهنگ، پونه و پنیرک جزو مناطق شاخص در این زمینه است حال آنکه از جاذبه‌های دیگر این منطقه می‌توان به وجود 11 چشمه دائمی اشاره کرد که محیط بهتری برای زیست جانوری متنوع فراهم کرده است.

با توجه به جایگاه خاص این منطقه برآن شدیم تا در خصوص آخرین وضعیت آن با معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی استان همدان گفت‌وگویی ترتیب دهیم که در ادامه می‌خوانید:

مهدی صفی‌خانی عنوان کرد: وسعت منطقه حفاظت‌شده لشگردر بالغ بر 16 هزار هکتار است که از قله کوهستانی موسوم به کوه سرده در ملایر آغاز شده و تا شهر زنگنه ادامه پیدا می‌کند، درواقع رشته‌کوه سرده و کوه آهنگران را دربرمی‌گیرد و در دل خود انواع و اقسام گونه‌های جانوری و گیاهی را جای داده است.

وی با تأکید بر اینکه خوشبختانه این منطقه به‌لحاظ شرایط اکوسیستمی یکی از مناطق با تنوع زیستی بالا در استان همدان محسوب می‌شود، تصریح کرد: با توجه به شرایطی که از گذشته در این منطقه وجود داشته در حال حاضر قوچ و میش ارمنی و کل و بز به‌عنوان گونه‌های شاخص در این منطقه تحت حفاظت قرار دارند که متعاقب این اتفاق شاهد حفاظت سایر گونه‌های گیاهی و جانوری موجود در این منطقه نیز هستیم.

وی با ابراز اینکه بنا به زحمات همکاران ما شرایط حفاظت از این منطقه از سطح ضعیف طی سالیان سال امروز به شرایط مناسبی ارتقا یافته است، اذعان کرد: یقیناً نمی‌توان از کنار جانفشانی‌هایی که برای حفاظت از منطقه شده به‌راحتی گذر کرد؛ برای مثال شهید یاسین یاری یکی از محیط‌بانان ما در این منطقه بود که در پی مأموریت حفاظتی از ارتفاعات سقوط کرده و شهید شد.

این مسئول با اشاره به اینکه آمار خوبی که ما از نظر حیات وحش در منطقه شاهد آن هستیم مؤید این زحمات است اظهار کرد: با توجه به اینکه امر حفاظت طی سالیان اخیر در سطح بین‌الملل از حالت فیزیکی صرف و استفاده از افراد خارج شده و جای خود را به حفاظت مشارکتی و بر پایه فناوری داده، ما نیز این رویکرد را دنبال کرده و بر این اساس تلاش کردیم که روش‌های حفاظتی خود را تا حدودی تغییر دهیم که در این راستا و طی چند سال اخیر شاهد انجام کارهای خوبی در این مسیر بودیم.

صفی‌خانی ادامه داد: با این وجود سال گذشته شاهد دو اتفاق مبارک در این حوزه بودیم نخست تجهیز پاسگاه محیط‌بانی شهید یاری به دوربین‌های حرارتی دید در شب و دیگری نصب دوربین‌های مداربسته در ارتفاعات منطقه که این اقدام در برخورد لحظه‌ای با تخلفات کمک شایانی به ما می‌کند.

وی مطرح کرد: کار این دوربین‌ها به‌صورت آزمایشی از ماه‌ها قبل آغاز شده اما طی هفته محیط زیست سال جاری با حضور معاون محیط زیست ریاست جمهوری شاهد بهره‌برداری رسمی از این زیرساخت در مسیر حفاظت بهتر از منطقه لشگردر بودیم.

معاون محیط زیست طبیعی اداره کل حفاظت از محیط زیست استان همدان، تأکید کرد: در کنار انجام این کارها با استفاده از ظرفیت‌های مختلف در شهرستان و از محل اعتباراتی که در اختیار سازمان حفاظت از محیط زیست قرار داشت، انجام یکسری کارها در دستور کار قرار گرفت که ازجمله آن‌ها می‌توان به آبرسانی در ارتفاعات با همکاری و مشارکت پادگان امام‌علی (ع) ملایر و غیره اشاره کرد.

صفی‌خانی در پاسخ به این سؤال که در حال حاضر عمده چالش پیش روی حفاظت از منطقه لشگردر چیست؟ اذعان کرد: مهم‌ترین چالشی که داریم به این موضوع بازمی‌گردد که تا سالیان سال تنها حفاظت فیزیکی را محور قرار داده‌ایم حال آنکه دنیا به این نتیجه رسیده که ضمن ضرورت حفاظت فیزیکی می‌بایست از این نوع حفاظت صرف خارج شد و به سمت حفاظت مشارکتی حرکت کرد یعنی مردم در حفاظت از منطقه خود را مسئول بدانند.

وی با تأکید بر اینکه ما نیز از طریق تدوین برنامه‌های مختلف گام‌هایی را در این مسیر برداشته و حتی در برخی مناطق همچون گلپرآباد که در امتداد منطقه حفاظت‌شده لشگردر قرار دارد، شاهد حفاظت مشارکتی مردم بومی به طور جدی هستیم.

وی با ابراز اینکه در این منطقه به لحاظ گونه‌های جانوری شاید هدف ابتدایی، حفاظت از گونه‌های شاخص باشد اما در پی این اتفاق همانطور که پیشتر نیز عنوان شد به‌صورت ناخودآگاه از سایر گونه‌های جانوری در قالب چرخه و هرم غذایی این گونه‌های شاخص نیز در این اکوسیستم حفاظت می‌کنیم، خاطرنشان کرد: در خصوص پوشش گیاهی مناطق حفاظت‌شده چالش اصلی دست‌اندازی به اراضی ملی است که خوشبختانه برخورد با این امر نیز با انجام تکمیل نقشه کاداستر از سوی منابع طبیعی تا حدود برای ما آسان‌تر شده حال آنکه تا پیش از این عدم مشخص بودن محدوده اراضی خود در برخورد با متخلفان ما را دچار مشکل می‌کرد.

این مقام مسئول با بیان اینکه از طریق این نقشه‌ها امکان تشخیص اراضی ملی از مستثنیات برای ما به‌راحتی قابل انجام است، اذعان کرد: علاوه براین سامانه ایران‌لند یا همان پنجره واحد زمین (به‌صورت ماهواره‌ای هرگونه دخل و تصرف در اراضی را گزارش می‌دهد) در حال فعال شدن است.

صفی‌خانی ادامه داد: خوشبختانه این زیرساخت‌های فراهم‌شده ما را در مواجهه با تخریب و تصرف‌ها کمک شایانی خواهد کرد زیرا در دل این تخریب و تصرف‌ها بخش اعظمی از گونه‌های طبیعی و بومی منطقه تحت تأثیر قرار می‌گیرند.

وی با اشاره به اینکه خوشبختانه در منطقه لشگردر بنا به حفاظت مداوم و جلوگیری از چرای دام پوشش گیاهی موجود شرایط مناسبی را در مقایسه با مناطق اطراف این منطقه دارد، گفت: درصورت امکان ارتقای لشگردر یقیناً این امکان درصورت فراهم شدن مقدمات آن فراهم خواهد بود البته یکی از مسائل به عدم تعارض بازمی‌گردد حال آنکه در بیشتر مناطق بنا به توسعه مناطق شهری شاهد انتقال تأسیسات شهری به این گونه مناطق هستیم.

شناسه خبر 84258