کتاب «یادآوردن آنچه هرگز نبوده» نوشته کلاریسی لیسپکتور به‌تازگی با ترجمه مجید پروانه‌پور توسط نشر نونوشت منتشر و راهی بازار نشر شده است.

کلاریسی لیسپکتور، نویسنده‌ای است که او را همتای کافکا می‌دانند و گامی بلند در نوشتار زنانه برداشته ست. «یادآوردن آنچه هرگز نبوده» مجموعه‌ای از داستانک و جستار و ستون‌نویسی روزنامه‌نگارانه است که فراتر از رویه‌های معمول ژورنالیستی می‌ایستد و راهگشای خوانش داستان‌ها و رمان‌های اوست.

لیسپکتور (1977-1920) نوشتن را در دهه چهل میلادی و در برزیل آغاز کرد. او به‌عنوان یکی از بهترین نثرنویسان این‌کشور، از مهم‌ترین زنان نویسنده قرن بیست است و میراث ادبی‌اش که محصول گلاویز شدن هر روزه ذهن خلاق او با مفاهیمی چون زنانگی، دیگری، خود، شور و اشتیاق، عشق، درد، لذت و تنهایی انسان است، مخاطب را با ادبیاتی سرزنده روبرو می‌کند. ازجمله نوشته‌های او می‌توان به نزدیک قلب وحشی (1943)، چهل‌چراغ (1946)، شهری در محاصره (1949)، پیوندهای خانوادگی (1960) و سیبی در تاریکی (1961) اشاره کرد.

مجید پروانه‌پور، مترجم «یادآوردن آنچه هرگز نبوده»، پژوهشگر ارشد فلسفه و تاریخ هنر در فرهنگستان هنر، پیش از این، ترجمه کتاب‌های «فلسفه در شش ساعت و پانزده دقیقه» تالیف ویتولد گومبرویچ؛ «مبانی تاریخ تالبف گرانت پوک و داینا نیوئل»، «فیلم همچون فلسفه (اندیشیدن بر پرده)» تالیف توماس ای. وارتنبرگ، «دلوز در قابی دیگر» از دیوید مارتین جونز و «فلسفه هنر میشل فوکو» تالیف جوزف تنک را در کارنامه دارد. او همچنین در زمینه زیباشناسی و تاریخ هنر و نظریه انتقادی مقالاتی دارد.