فاطمه کوهپایه‌زاده گفت: طلاق به کودکان آسیب نمی‌زند، رفتاری که والدین هنگام طلاق یا بعد از آن انجام می‌دهند به فرزندانشان آسیب می‌زند.

وی افزود: بسیاری از کودکان که بچه طلاق‌ نیستند، قربانی دعواها و خشونت‌های فیزیکی و روانی والدین‌شان می‌شوند و بسیاری از کودکانی که والدین آگاهانه از هم جدا شده‌اند و‌ در محیط آرام و به دور از جنجال رشد می‌کنند به سلامت از دوران کودکی گذشته‌اند.

این روانشناس گفت: اگر پدر و مادر به هر دلیلی ازهم جدا شدند لازم است «باید و نبایدهایی» را در مورد فرزندشان رعایت کنند.

وی افزود: والدین با همکاری هم، دریک محیط آرام، طی چند گفتگوی کوتاه و تدریجی (نه یک‌باره و مفصل) بدون احساس گناه و گریه تصمیمتان را در خصوص جدایی به فرزندتان بگویید، تاکید بر «بدون احساس گناه و گریه » به این خاطر است که وقتی شما نقش گناهکار و حالت اندوهگین به خودتان بگیرید، طبعاً به فرزندتان حس قربانی شدن را القا می‌کنید.

کوهپایه‌زاده گفت: در این گفتگوها به فرزندتان اطمینان دهید که این جدایی به معنای ندیدن و‌ یا از دست دادن پدر یا مادر نیست، به‌لحاظ روانی باید احساس آرامش را در فرزندتان ایجاد کنید و به سوال‌های او در این زمینه متناسب با سنش پاسخ دهید تا خیالش راحت شود، هر دو والد را دارد و می‌تواند پدر و مادر را ببیند.

وی افزود: بچه‌ها رویای تجدید‌میثاق شما را در این شرایط به سرعت در ذهنشان پرورش می‌دهند و‌ تصور می‌کنند این جدایی موقت است. به فرزندتان بگویید که این جدایی قطعی است و قرار نیست با هم زندگی کنیم، چراکه این انتظار در ذهن کودک آسیب‌زاست و‌ او باید با کلام شما به قطعیت برسد.

این روانشناس گفت: لازم است بچه‌ها مطمئن شوند والدی که سرپرستی را بر عهده نمی‌گیرد دقیقا به اندازه والد سرپرست، عاشق بچه است (به هیچ وجه نباید بخاطر خشمی که از همسر اسبقتان دارید از وی بدحرفی در حضور کودک کنید) اما بچه تا زمانی که بزرگ نشده با یک والد زندگی می‌کند و والد دیگر را طبق برنامه منظم ملاقات می‌کند و می‌تواند هر روز تماس تلفنی داشته باشد، خیلی مهم است که حتما به این برنامه پایبند باشید و تحت هیچ شرایطی قرارهای ملاقات را کنسل نکنید.

وی بیان کرد: لازم است به کودک اطمینان دهید که با جدایی شما، فامیل پدری و مادری را از دست نمی‌دهد و می‌تواند در مهمانی‌ها و جمع‌های خانوادگی چه پدر و چه مادر شرکت کند، همواره باید با احترام نسبت به عمو و عمه و خاله و دایی فرزندتان‌، بعد از جدایی صحبت کنید.

این روانشناس گفت: اگر قرار است کودک گاهی خانه شما و گاهی خانه والد دیگر باشد، خودش تصمیم بگیرد که کدام متعلقات و اسباب‌بازی‌هایش کجا باشند، هر چند توصیه ما این است خانه فرزند یک‌جا باشد و تا حد امکان مکان زندگی کودک بعد از جدایی والدین تغییر نکند، مهم است که کودک احساس بی‌خانمان شدن، عدم امنیت و اضطراب ناشی از جابجایی را تجربه نکند.

کوهپایه‌زاده گفت: تا جای امکان شبکه حمایتی کودک در اجتماع مانند مهدکودک، مدرسه، کلاس‌هایی مثل ورزش، نقاشی، موسیقی و... که در زمان قبل از جدایی والدین رفته تغییر نکند زیرا همزمان سازش پیدا کردن با این همه تغییرات جدید برای کودک سخت است و می‌تواند زمینه‌ساز افسردگی و اضطراب یا مشکلات رفتاری در کودک شود.

وی ادامه داد: در هنگام پروسه جدایی و سختی‌های حین جدایی و پس از جدایی و رنجش‌ها و سنگینی مسئولیت بزرگ کردن فرزند به تنهایی و خستگی‌هایی که در این راه است نباید از همسر سابق‌تان یک چهره بد در ذهن فرزندتان ثبت کنید، البته اگر سلامت روان فرزندتان برایتان مهم است.

وی بیان کرد: فرزند شما قرار نیست سنگ صبور شما باشد و با او درددل کنید و نیاز‌های عاطفی و بار تخلیه هیجانات منفی شما بر دوش کودک باشد، کودک فقط باید کودکی کند، یادتان باشد شغل کودک بازی است و بس.

کوهپایه‌زاده گفت: درپروسه جدایی بعضا بخاطر یارکشی یا نشان دادن مظلومیت خودتان و ظالم بودن والد دیگر نزد قاضی و... کودکتان را به دادگاه نبرید، ترس و نگرانی که کودک درگیر آن می‌شود اثرات جبران ناپذیر روانی بر کودک خواهد گذاشت.

وی افزود: اگرهر دو والد سلامت جسمی، روانی و تمکن مالی و تمایل به نگهداری فرزند دارند به کودک بگویید که کاملا خودش مختار است که تصمیم بگیرد با چه کسی زندگی کند و در این راه بعضا بخاطر لجاجت با همسرتان به فرزندتان آسیب نرسانید و با انتخاب کودکتان احساس شکست نکنید.

این روانشناس بیان کرد: به‌خاطر جدایی احساس بدی نداشته باشید که باعث شود دلسوزی بیش از حد داشته باشید و به همه خواسته‌های کودک بله بگویید و فرزندی وابسته و ضعیف و شکننده را پرورش دهید.

وی گفت: قبل از ازدواج مجدد کودک را در جریان قرار بدهید و تصویر مشخصی از آینده و وضعیت جدید، متناسب با سن کودک برایش شرح دهید، چون هرگونه ابهام در ذهن کودک برای او ترس و اضطراب ایجاد می‌کند.

کوهپایه‌زاده گفت: یادتان باشد اگر می‌خواهید کودکتان شاد و آرام باشد اول باید آرامش و پذیرش واقعی در درون خود شما به عنوان والد باشد.