برقراری ارتباط: یک مدیر شهری به‌ویژه شهردار باید فنون و مهارت‌های لازم برای ارتباط نوشتاری و شفاهی را بداند که با مردم و مدیران حوزه خود چگونه سخن بگوید یا اینکه در رسانه‌ها از چه زبانی استفاده کند. مهارت‌های لازم برای ارتباط از طریق اینترنت و رسانه‌ها را متناسب با مسئولیتش به‌عنوان مدیر شهری بیاموزد.

تسهیل‌گری: یک مدیر شهری باید این توانایی را داشته باشد که تضادهای بین فرد و بین گروهی را به طور مناسبی حل کند. جلسات گوناگون را با نوعی توانایی خاص برای هماهنگ کردن و ایجاد ارتباط و زبان مشترک برای اعضای جلسه متناسب با برنامه‌های شهری به‌دست آورد. او باید از فرآیندهای گروهی مطلع باشد و بتواند عدم توافق‌ها را از طریق اجماع‌سازی و میانجی‌گری به‌دست آورد.

استفاده از قدرت: یک شهردار باید بداند که شیوه استفاده از منابع موقعیتی و شخصی خودش را چگونه برای انجام بهتر امور بچیند. او باید مراقب باشد که هرخطایی که در استفاده یا سوءاستفاده از قدرت انجام دهد مشکلات جبران‌ناپذیری برای اداره شهر به‌وجود می‌آورد. از این رو باید مراقب باشد که شخصیت او برای شهر و مدیرانش شخصیتی آزار‌دهنده، تندخو و به دور از دانسته‌های یک مقام سیاسی نباشد. وظیفه مدیر شهری است که بداند با قدرت چگونه عمل کند.

تصمیم‌گیری: منظور از مهارت تصمیم‌گیری عبارت است از اینکه مدیر شهری بداند درباره شیوه عملکردها و اتخاذ راهبردها و برنامه‌ها چه گزینه‌هایی را در اختیار دارد. مدیر شهری که نمی‌داند برای مثال اگر لحن سخنانش بالا یا پایین باشد یا نمی‌داند که حتی شیوه لباس پوشیدن او بخشی از تصمیماتش به حساب می‌آید یا اینکه به‌عنوان مدیر شهری کجا باید سکوت کند و در چه جایی باید با متانت سخن بگوید، در واقع معنای اقدام کردن در موقعیت را نمی‌شناسد.

سیاستگذاری: یک مدیر شهری باید درک روشنی از نیازها و ضرورت‌های شهر داشته باشد و بداند که خط مشی‌ها و سیاست‌هایی که اتخاذ می‌کند به کدام یک از اولویت‌ها و نیازهای شهروندان در عرصه اجتماع پاسخ می‌دهد. یک مدیر شهری باید بداند که اهداف بلندمدت، میان‌مدت و کوتاه‌مدت چه چیزهایی هستند. سیاستگذاری مستلزم فهم عمیق و دقیقی از معنای شهر، تاریخ معاصر، نیازهای شهروندان، وضعیت جهانی، منابع، محدودیت‌ها و بسیاری از نکات ریز و درشت دیگر است.

توانمندسازی: مدیر شهری باید به طور پیوسته برای تربیت و توانمند‌سازی نیروها، کارشناسان و کارکنان حوزه خود اقدام و برنامه‌ریزی کند. او باید بداند که راه درست مدیریت شهری این است که از افرادی که شایستگی دارند و از دانش لازم برای مدیریت شهری برخوردارند استفاده کند و برای آموزش و تربیت آن‌ها سرمایه‌گذاری شود.

قابلیت مذاکره: مدیر شهری باید توانایی تعامل بین گروه‌ها، اصناف و ذی‌نفعان در جامعه شهری را داشته باشد. او باید بتواند از طریق اقدام اجمالی مشترک شهر را مدیریت کند. قابلیت مذاکره به معنای مجموعه‌ای از توانش‌های عاطفی، شناختی، رفتاری و ارتباطی است که مدیر و مدیر شهری به آن‌ها مجهز است و می‌تواند نیروها و مقامات محلی و گروه‌های ذی‌نفع را برای پیشبرد توسعه شهری یکپارچه، متحد سازد.

برنامه‌های راهبردی و عملیاتی جهت توسعه و مدیریت شهری کارآمد همدان به طور خلاصه عبارتند از:

1-ایجاد درآمدهای پایدار بر پایه قوانین با استفاده از پتانسیل‌های شهری موجود در همدان و با استفاده از ورود مردمی و مشارکت مردم در حوزه اقتصادی با توجه به پتانسیل هر منطقه (به‌طور مثال استفاده از زمین‌های کشاورزی و بهبود تسهیلات آن در افزایش بازده آن با استفاده از نیروهای مردمی و بومی، تا بتوان سود مردمی را به عرصه ی دید آورد، جهت افزایش بازدهی نیروی کار حاضر، مثال دوم در درآمد پایدار توجه به صنعت گردشگری در همدان بوده، با توجه به قدمت تاریخی و پتانسیل‌های بالقوه و بالفعل موجود در شهر و زیبایی‌های منظر می‌توان از وجود این نعمات الهی جهت کسب درآمدهای پایدار استفاده کرده و با کمک ارگان‌های مربوطه ازجمله اداره میراث فرهنگی و گردشگری و... جهت حفظ، ترمیم و بهبود مراکز توریستی اقدام نمود زیرا که این منابع جزء منابع پایدار محسوب شده و در صورت حراست از آن‌ها، بهره‌برداری از آن‌ها نیز پایدار خواهد بود).

2-بهبود حقوق شهروندی و ایجاد شرایط مساعد برای بهره‌برداری یکسان عموم مردم و افراد با نیازهای خاص (معلولان) از شهر (بستر شهر را طوری آماده‌سازی کنیم که تمام مردم بتوانند به‌طور یکسان از پتانسیل بالقوه آن بصورت بالفعل استفاده نمایند).

3-اصلاح ورودی‌های شهر (بهبود شرایط ظاهری و عملکردی شهر برای جذب گردشگر در جهت پتانسیل‌های موجود در شهر باعث افزایش درآمدهای ورودی می‌گردد.)

4-ساخت فضاهای سبز، ورزشی و پارک در محله‌ها با توجه به پتانسیل منطقه (یکی از نکات مهم حفظ سلامت روحی شهروندان در حوزه شهر می‌باشد که می‌توان در تکمیل بهبود حقوق شهروندی عنوان کرد، ساخت فضاهای سبز و ورزشی در محله‌ها امکان دسترسی عموم مردم را به مکان‌هایی برای کسب آرامش افزایش خواهد داد.)

5- مشارکت مردم در تصمیمات مدیریت شهری (استفاده از نظرهای خوب و مؤثر مردمی در تصمیم‌گیری‌ها، با استفاده از منابع علمی موجود و افراد متخصص در شهر به طور مثال برگزاری مسابقات مختلف مثلاً برگزاری مسابقه در خصوص بهترین طرح اقتصادی پایدار شهری با توجه به پتانسیل‌های شهر بدون آسیب به داشته‌های ارزشمند شهری).

6- حمایت از کارگاه‌های تولیدی (ساماندهی کارگاه‌های تولیدی محلی به‌خصوص تولید منابع بالقوه شهری و سازماندهی آن‌ها جهت کسب درآمد برای جوانان شهر و افزایش اشتغال افراد با بهبود این نوع پتانسیل‌های موجود؛ به‌طور مثال بسته‌بندی و فرآوری محصولات شهری مثل گردو و حتی در نهایت صادر کردن آن محصول).

7- همفکری و تعامل با نهادهای متخصص و علمی (نظیر مهندسان شهرسازی و برنامه‌ریزی شهری و...) در امور شهری جهت بهترین بهره‌برداری از نتایج.

8- حمایت مادی و معنوی از نخبگان شهر و ایجاد بستری برای استفاده از بهترین طرح‌های آنان جهت بهبود شرایط.

9- احیای رسوم و سنت‌های زیبا و دیرینه شهری و بافت‌های قدیمی به‌عنوان یک هویت شهری برای معرفی شهر همدان به ایران و جهان.

10- حمایت از برنامه‌های اشتغال‌زایی و سازماندهی این برنامه‌ها و پیگیری آن‌ها تا رسیدن به وهله ظهور.

11- استفاده از پتانسیل مردمی در مدیریت محله‌ای محلات که یکی از نتایج آن می‌تواند ایجاد رقابت محله‌ای در اداره هرچه بهتر شرایط محلات شود.

12- تلاش جهت پیگیری تبدیل شهر همدان به شهر سبز پایدار به‌عنوان نخستین شهر سبز پایدار جهان اسلام از طریق احداث پارک‌های منطقه‌ای چندمنظوره تخصصی.

13- ورود شورای شهر و شهرداری به بازار مسکن به‌عنوان نهادهای مسئول جهت تنظیم قیمت‌ها در بازار.

14- ایجاد بسترهای مناسب فرهنگی و تفریحی و اوقات فراغت جهت افزایش شادابی شهروندان در شهر همدان.