«میرهاشم میری» پژوهشگر، ادیب و شاعر به‌نام همدانی، دار فانی را وداع گفت.
میری پژوهشگر، ادیب و شاعر به‌نام نسل اول انقلاب اسلامی و معاصر با سیدحسن حسینی، سلمان هراتی و قیصر امین‌پور بود و رباعیاتش از ابتدا مورد تحسین اهالی ادبیات قرار گرفت.
میرهاشم میری سال 1333 در همدان زاده شد، تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همین شهر گذراند و در سال 52 خورشیدی هم‌زمان با ورود به دانشسرای عالی تهران، به خدمت آموزش‌وپرورش همدان درآمد.
در سال 56 در دبیرستان‌های نهاوند و از سال 65 به دعوت دانشگاه آزاد بروجرد، به تدریس زبان و ادبیات فارسی پرداخت.
میری در سال 69 به زادگاهش همدان بازگشت و همچنان در دبیرستان‌ها و دوره‌های ضمن خدمت و مرکز آموزش مدیریت دولتی، تدریس کرد.
از نوجوانی دست به قلم می‌برد و شعر می‌سرود؛ در سال‌های دفاع مقدس با همراهی چند تن از دوستانش، «انجمن ادبی میلاد» را پی افکند.
مدتی با نام مستعار «معین‌الدین آل‌تقی» با مجلات رشد معلم، رشد نوجوان، رشد آموزش زبان و ادبیات فارسی و فصلنامه‌ فرهنگ همدان، همکاری می‌کرد.
همکاری با صداوسیمای همدان در تهیه و اجرای چندین برنامه‌ فرهنگی، ویراستاری فصلنامه‌ فرهنگ همدان و چندین کتاب دیگر، از کارهای دیگر میرهاشم میری است.
در جوار رحمت پروردگار باشند...