نتیجه یک تحقیق جدید نشان می‌دهد که دانش‌آموزان بریتانیایی در حالی دوران دبیرستان را به پایان می‌رسانند که در درس ادبیات انگلیسی، ملزم به مطالعه حتی یکی کتاب از نویسندگان رنگین‌پوست نیستند.

براساس یک گزارش جدید که توسط موسسه خیریه تیچ‌فرست در بریتانیا انجام شده، در مهم‌ترین برد امتحانی مدارس بریتانیا، هیچ متنی از نویسندگان رنگین‌پوست وجود ندارد و فقط دو متن جزئی از نویسندگان اقلیت‌های قومی در میان آن‌ها دیده می‌شود.

در این گزارش همچنین آمده که تقریباً 98درصد معلمان بر این باور هستند که گنجاندن کتاب‌هایی با نویسندگان اقلیت‌های نژادی در برنامه درسی ادبیات انگلیسی دانش‌آموزان در مدرسه، مهم و حتی بسیار مهم است.

سه‌چهارم(75درصد) معلم‌های انگلیسی نگرانی خود را از عدم تنوع نژادی در برنامه‌های درسی دانش‌آموزان در مدارس بریتانیا اعلام کرده و بیش از یک‌چهارم(27درصد) از معلمان ارشد نیز می‌گویند که خود دانش‌آموزان نیز از فقدان تنوع قومی در دروس‌ تحصیلی‌شان ابراز ناخرسندی کرده‌اند.

یک معلم انگلیسی در آکادمی AIM در شمال لندن می‌گوید: دروسی که در مدرسه درس می‌دهم، عاری از هرگونه تنوع نژادی است و به اعتقاد من، آموزش در بریتانیا سفیدسازی‌ شده است.

وی این‌گونه ادامه می‌دهد: به‌ندرت به متونی برمی‌خوریم که در آن‌ها درباره نژادپرستی سیستماتیک که دامنه آن تا به امروز ادامه دارد، کم‌ترین اقراری شده باشد. نه‌تنها آموزش در این کشور تماماً سفید شده، بلکه معلم‌هایی هم که از کشورهای آسیایی و اقلیت‌های نژادی هستند، بسیار اندک‌شمارند و همان تعداد اندک هم فقط در لندن و اطراف آن پیدا می‌شوند. این موضوع به عادی‌سازی مفهوم حاشیه و غیرخودی در بریتانیا کمک می‌کند.

این معلم اظهار می‌کند: این امر مشکلات زیادی را برای دانش‌آموزان رنگین‌پوست یا آن‌ها که از کشورهای آسیایی به خارج از لندن می‌آیند، ایجاد می‌کند. آن‌ها هیچ الگویی را در مدرسه که شبیه آن‌ها باشد، پیدا نمی‌کنند و مدرسه‌ها نیز با اکثریت یا تمام کارمندان سفیدپوست، به‌راحتی می‌توانند معرفی مواد آموزشی متعلق به غیرسفیدپوستان را نادیده گرفته و اگر هم این کار را انجام ندهند، نسبت به زبان درست این متون کاملاً مطلع نیستند یا حتی درک درستی برای انتقال مطالب به شکل معنی‌دار ندارند.

موسسه خیریه تیچ‌فرست در حال راه‌اندازی یک کمپین جدید برای فراخوان یک سیستم آموزشی فراگیرتر در بریتانیا است و به اعتقاد آن‌ها یک آموزش متنوع و همه‌جانبه می‌تواند توانایی درک افراد را از جهان اطراف‌شان توسعه دهد و دانش‌آموزانی را تربیت ‌کند که نه‌تنها نسبت به سبک‌های دیگر با مدارای بیشتری برخورد می‌کنند، بلکه نسبت به آن‌ها درک درستی دارند. گوناگونی نژادی در سیستم آموزشی به ساختن جامعه منسجم‌تر مبتنی بر احترام و درک متقابل کمک می‌‌کند. علاوه بر اینکه عشق به ادبیات را در کودکان زنده می‌کند.