اما از همه این‌ها که بگذریم، از آذرماه 1399 تقاضای انشعاب آب کرده‌ایم، پس از حدود سه ماه بلاخره جوابیه مثبت شرکت آبفا را دریافت کردیم. بماند که کل هزینه اجرا را باید خودمان بدهیم و شبکه اجرا کنیم و تحویل شرکت آبفا بدهیم و آیا حق است یا ناحق، آن هم به کنار. اما دردناک‌ترین بخش مسئله این است که درخواست حفاری از 22/11/1399 وارد شهرداری همدان شده و با طی مراحل گرفتن کمیسون معاونت و غیره که هرکدام خود یک مثنوی هفتاد من است و با وجود رضایت و پیشنهاد ما به گرفتن هر وجهی و یا دادن هرگونه تعهدی مبنی بر پرداخت وجوه قانونی به شهرداری اعم از وجه درخواستی صدور مجوز جهت زمین خاکی بدون هیچ‌گونه تأسیسات و بدون هیچ اقدام عمرانی روی آن! که اصلاً آدم نمی‌داند چرا باید شهرداری پولی بابت آن بگیرد درحالی که هیچ خدمات نداده و نمی‌دهد.

مدیریت منطقه اظهار می‌دارد هرگونه جوابیه‌ای منوط به مفاصاحساب است و مفاصاحساب منجر به دو مرحله کارشناسی بوده و اکنون حدود سه ماه است معطل مانده و درحال حاضر معطل بازدید اعضای کمیسیون است و خدا داند که بعد از آن با ولی نعمتان خود عوامل شهرداری چه می‌کنند!!!

فرق ما با کشورهای پیشرفته این است که آن‌ها طی حداکثر پنج سال سد 14 میلیارد متر مکعبی می‌سازند و ما طی هشت سال ساختمان سه طبقه با حداکثر یک‌هزار متر زیربنا!!!

خداوکیلی تابه‌حال از خودمان پرسیده‌ایم بهای این تعلل‌ها که قطعاً افزایش بهای سالانه حدود 40 درصد را به دنبال دارد را چگونه مردم باید بدهند؟ نقش شورای اسلامی شهر اینجا چیست؟ نقش رأی مردم را چگونه در این دموکراسی باید شاهد باشیم تا جواب یا للمسلمین این مردم را بدهیم؟ م.ر– جعفری یک شهروند که یک سال هم توسط همین شهرداری شهروند نمونه شده است.