مطالعه‌ای که توسط محققان اسپانیایی منتشر شد، نشان داد که نوشیدنی‌های شیرین به‌طور متوسط 100 برابر بیشتر از آب بطری پلاستی سایزر دارند. پلاستی سایزر مواد ارگانیک، غیر فرار و غالباً به‌صورت مایع هستند و زمانی که با پلاستیک یا الاستومر ترکیب شوند انعطاف‌پذیری، قابلیت انبساط و قابلیت پردازش پلیمر را بهبود می‌بخشند.
این مطالعه 75 نمونه از نوشیدنی‌های مختلف در اسپانیا را برای ترکیبات پلاستیکی مورد تجزیه و تحلیل قرار داد و تصویری نادر از آلودگی پلاستی سایزرها در نوشیدنی‌های اروپایی ارائه کرد.
در کمال تعجب، محققان مؤسسه ارزیابی محیطی و تحقیقات آب (IDAEA) شورای تحقیقات ملی اسپانیا (CSIC) دریافتند که نوع بسته‌بندی- شیشه، پلاستیک یا قوطی - عامل اصلی تعیین‌کننده سطح پلاستی سایزر در نوشیدنی‌ها نیست در عوض، قند افزوده شده بیشترین تفاوت را ایجاد کرده است.
هرچند که پلاستی سایزر ترکیبات شیمیایی هستند که برای ایجاد انعطاف‌پذیری و دوام به پلاستیک اضافه می‌شوند با این حال، به‌طور فزاینده‌ای با اثرات سمی سلامتی، ازجمله آسیب عصبی، اختلال غدد درون‌ریز، سرطان و مسائل باروری مرتبط هستند.
نتایج این تحقیق نشان داد که 95 درصد از نوشیدنی‌های تجزیه و تحلیل شده، از آب لوله‌کشی گرفته تا دیگر نوشیدنی‌ها، حاوی حداقل یکی از 19 پلاستی سایزر ارگانوفسفره هستند که برای آن آزمایش شده است.
جولیو فرناندز آریباس، محقق مؤسسه ارزیابی محیطی و تحقیقات آب و نویسنده اصلی این مطالعه، در بیانیه‌ای مطبوعاتی گفت: «این نشان‌دهنده فراگیر بودن ترکیبات آن‌ها و قرار گرفتن روزانه ما در معرض این مواد است».
بیشترین غلظت این ترکیبات در نوشابه‌های شیرین و آبمیوه‌های حاوی قند افزوده به ترتیب با میانگین 2876 و 2965 نانوگرم در لیتر مشاهده شد.
کمترین میزان آلودگی در آب بطری (2.7 نانوگرم در لیتر) مشاهده شد. در همین حال، آب لوله‌کشی بارسلون حدود 10 برابر بیشتر به این ترکیبات آلوده است که احتمالاً به دلیل عبور آب شهری از لوله‌های PVC است.
پس از آب لوله‌کشی، قهوه با کمترین آلودگی (23.8 نانوگرم در لیتر) و بعد از آن نوشابه‌های بدون قند، چای و آبمیوه‌های بدون قند افزوده قرار گرفتند.
با توجه به اینکه پلاستی سایزر در نمونه‌های شکر خالص نیز یافت شدند، محققان پیشنهاد می‌کنند که باید شیرین‌کننده گسترده را به‌عنوان منبع آلودگی در نظر گرفت.
محققان انواع مختلف بسته‌بندی مانند شیشه، پلاستیک و قوطی را بررسی کردند و دریافتند که ظرف عامل تعیین‌کننده‌ای نیست. آنان کشف کردند که پوشش پلاستیکی روی درپوش‌های فلزی بطری‌های شیشه‌ای، هشت ترکیب جداگانه را در نوشیدنی‌ها آزاد می‌کند. در مورد یک برند آب میوه، بطری شیشه‌ای حاوی 10 برابر بیشتر پلاستی سایزر از بسته‌بندی‌های دیگر بود.
اگرچه هیچ یک از نوشیدنی‌ها از آستانه ایمنی فراتر نمی‌رفت اما محققان هشدار دادند که مردم این ترکیبات را به روش‌های دیگری نیز مصرف می‌کنند.
اتل الجارات، نویسنده این مقاله گفت: ما باید در نظر داشته باشیم که این پلاستی سایزرها از طریق راه‌های دیگری مانند خوردن غذا و استنشاق نیز وارد بدن انسان می‌شوند بنابراین، ارزیابی جامعی از مقدار کل پلاستی سایزرهایی که در معرض آن‌ها قرار داریم ضروری است.
نتایج این مطالعه در نشریه Environment International منتشر شده است.