این اثر که توسط محمد قاضی، به فارسی برگردانده شده، یکی از شاهکارهای ادبیات معاصر است که مخاطبان ایرانی با آن آشنا هستند.
نان و شراب نخستین بار در سال 1937 منتشر شد. این رمان همزمان با قدرت‌گیری فاشیسم در ایتالیا نوشته شده و به روشنی تصویرگر تضادهای عمیق اجتماعی، سیاسی، و فرهنگی آن دوران است. ‌قهرمان داستان، پیترو سپینا، که در واقع نمادی از خود نویسنده نیز به شمار می‌رود، شخصیتی جسور و آرمان‌گرا است که در پی تحقق آرزوهایش برای آزادی و عدالت اجتماعی دست به مبارزه‌ای بی‌امان می‌زند.
از ویژگی‌های این رمان، پرداختن به سه‌گانه ایدئولوژیک آن دوران یعنی فاشیسم، سوسیالیسم، و مذهب است و سیلونه نشان می‌دهد چگونه این سه ایدئولوژی در عین تضاد، به‌نوعی در یکدیگر تنیده‌اند و هر کدام در تلاشند تسلط خود را بر جامعه تحمیل کنند.
قهرمان داستان، پیترو سپینا، نماد مقاومت در برابر دگماتیسم‌های ایدئولوژیک است و تلاش می‌کند حقیقتی را که به زعم خود اصیل و انسانی است، بیابد.